کد مطلب:106977 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:143
[صفحه 658] از امام (ع) راجع به قدر سوال شد، آن بزرگوار فرمود: (راهی است تاریك، آن را نپیمایید، و دریایی است عمیق، در آن وارد نشوید و راز نهفته ی الهی است، خود را درباره ی آن به زحمت نیندازید). پرسش از حقیقت قدر و چگونگی انجام كارها بر طبق آن است، و این مساله ی از جمله مسائل علم الهی است، و جای اشتباه بزرگ بین حكما و متكلمین است، و ما آنچه درست بود پیش از این، در این باره توضیح داده ایم، و به خاطر دشواری مطلب، فرو رفتن در آن، جای گمراهی و سرگردانی در دریای بی كران است، و از این رو امام (ع) از فرو رفتن در آن به وسیله سه قیاس مضمر منع كرده است: 1- راهی است تاریك، كبرای مقدر چنین است: و پیمودن راههای تاریك روا نیست و نتیجه می گیرد: آن را نپیمایید. كلمه ی: المظلم را برای چنان راهی از آن جهت استعاره آورده است كه در آن شبهات زیادی وجود دارد كه باعث گم كردن راه می شود. 2- دریائی ژرف است. كلمه ی: البحر را با صفت عمیق برای قدر استعاره آورده است كه اندیشه ها در آن غرق شده اند، و كبرای مقدر آن چنین است: وارد شدن به دریاهای ژرف نیست، و نتیجه می گیرد: پس وارد آن نشوید. 3- آن راز نهفته ی خداست. یعنی راز الهی است كه خداو ند دوست داشته مخفی بدارد و از فرو رفتن در آن منع كرده است، كبرای مقدر آن چنین است: و هر چه اینطور باشد، به زحمت فرو رفتن در آن و گشودن آن روا نیست. و از این عبارت استفاده می شود كه هر مشكلی از مشكلات علمی جز برای اولیا و دانشمندان برجسته قابل كشف نیست و از اسرار الهی است.
صفحه 658.